Een update van het zeer mooie Phi phi. De reis van Maleisie naar Krabi/Phi phi was vrij dramatisch. Ik had geen Ipod meer kunnen vinden (ook geen camera trouwens; duurder dan in Ned), dus had geen muziek. Ik vertrok om 22.30 en was de enige westerling in de bus. Zelfs bj de rustpunten waar 8-10 bussen stonden was ik nog steeds de enige westerling en volgens mij ook de enige persoon die engels kon spreken. Niet veel contact dus en na een lange rit (9 uur) aangekomen in Hat yai. Daar op zoek gegaan naar de bus naar Krabi en die snel gevonden en gelukkig al binnen 30 minuten alweer verder. De bus was echter erger; geen ruimte voor mn benen en wederom de enige blanke/westerling en niemand die engels kon. Er was wel een TV en daar werden continu thaise karaoke-liedjes op uitgezonden. Nou is dat niet zo erg, maar wel als het zo hard afgespeeld wordt dat mn stoel trilde van het volume. Slapen zat er dus ook niet meer in. Onderweg nog een klapband (niemand wist in het begin wat er aan de hand was; knal, stof en rook in de bus en rare geluiden en gestopt. Geen uitleg oid, dus uiteindelijk zelf maar gaan uitzoeken wat er aan de hand was en ik was blij dat het alleen maar een klapband was). In Krabi aangekomenmaar besloten meteen door te reizen naar Phi phi, want dan had i in ieder geval al het reizen in 1 dag. Gelukkig weer net op tijd voor de boot en voor het eerst weer omringt door backpackers. Na een dag stilte kon ik wel een gesprekje gebruiken, maar de eerste persoon die aanspreek draait zich gewoon om en zet muziek aan. Toen had ik hem wel even hangen. Maar goed, eenmaal aagekomen op phi phi was het al een stuk beter. Een zeer mooi eiland en op zoek naar een guesthouse/hostel en wat leuke mensen ontmoet. De eerste nacht in een hostel met 24 pp in 1 ruimte zonder deur en keiharde matrassen geslapen. De dag erna met een duitse jongen naar een guesthouse vertrokken om daar een kamer te delen. Met diezelfde jongen en 2 engelse dames de eerste dagen grotendeels doorgebracht. Onder andere naar Longbeach gegaan met de longboat (watertaxi); is het mooiste strand van dit eiland. Ook een boot met chauffeur gehuurd om ons naar Phi phi lay te brengen; het eiland waar ook het strand van de film 'the beach' is. daar ook gelegen en bij een andere stop gesnorkeld. Was erg erg mooi!!! En 's avonds lekker thais eten en het strand op naar de bars daar om een gratis bucket te scoren. Het is een behoorlijk duur eiland (eten, drinken en accomodatie), maar de avonden zijn erg goedkoop. Veel gratis buckets als je wilt en als ik wat anders wil hebben koop ik het gewoon in de supermarkt aan het strand; stuk goedkoper ;). Verder nog naar een viewpoint geweest waarvandaan je over het hele eiland kan kijken en dat was ook echt heel mooi. Phi phi is zeer zwaar getroffen door de tsunami en ze hebben hier ook tsunami evacuatie routes naar veilige plaatsen. En in de eerste 4 dagen is er gewoon 2 keer een tsunami waarschuwing geweest in de morgen. De eerste keer niets van gemerkt (lag te slapen), maar de tweede keer renden er echt veel thai over straat naar de veilige locaties. Dus toen ook maar gegaan met zeer veel anderen. en uiteindelijk 1.5 uur later maar weer teruggegaan; was een vreemde gewaarwording. Ik heb dus geen camera meer, dus geen foto's deze keer. Maar als het goed is gaan een aantal mensen me nog wel wat foto's sturen, dus uiteindelijk komt dat ook wel goed. Nu nog eventjes een paar dagnhier en dan op naar Bangkok om naar huis te vliegen. Had daar nog wel 2-3 dagen gepland om souvenirs en dergelijke te kopen, maar dat wordt nu nog even afwachten met de hele situatie daar. Ik probeer het nieuws goed te volgen en dan zie ik nog wel even hoelang ik daar ga zijn. Binnen een week (zondag de 18de) land ik in ieder geval weer in Nederland, dus dan om ik iedereen weer vervelen.

dikke knuffel en tot snel!!